Femke Vindevogel – Confituurwijk

Kennen jullie de film : ’ Bienvenue chez les Ch'tis’, een Franse film uit 2008 geregisseerd door Dany Boon. Het verhaal gaat over een directeur van een postkantoor die graag aan de Côte d'Azur wil wonen.Hij vraagt een overplaatsing maar men betrapt hem op een leugen bij de aanvraag.  Gevolg een gedwongen overplaatsing naar het noorden van Frankrijk. De ‘zuiderlingen’ hebben allerlei vooroordelen over hun landgenoten. Ze zijn dom, niet verstaanbaar, dronkaards…nu ja op het eerste zicht is dat wel een beetje zo. Maar gaandeweg ontdekt het hoofdpersonage dat die eerste indruk, die vooroordelen toch wat moeten bijgesteld worden.

Aan dit gegeven deed het boek ‘Confituurwijk’ van Femke Vindevogel mij denken. Marie De Geest verhuist na de dood van haar vader noodgedwingen van een riante woning naar een sociale woonwijk, de gevreesde ‘Confituurwijk’.

“Voor me ontrolde zich de Confituurwijk. Er waren geen bochten of zijstraten. Alles was symmetrisch. Voortuinen van ros gras, perceeltjes botanisch verdriet, opgesmukt met onkruid, pisbloemen, geschilderde karrenwielen en ankers. In één tuintje was het gras onzichtbaar, zo dicht stonden de tuinkabouters er opeen. Netjes in rijen, een terracottaleger met puntmutsen.”

Zij maakt er kennis met de buurtbewoners. Erg welkom is ze er niet en haar oefensessies blokfluit voor een belangrijke auditie worden ontregeld door de buren die eerder houden van Vlaamse schlagers. Mens en dier doorbreken regelmatig de stilte. 

En ondertussen moet ze het verdriet over het heengaan van haar vader en een moeilijke jeugd nog zien te verwerken. Een neiging tot obsessief-compulsief verdrag moet regelmatig overwonnen worden.

Dan is er nog de dominante figuur ‘Pa Vetstaart’ die wel vrij brutaal te keer gaat als hem iets niet zint in de buurt. Marie verweert zich wel, bakent haar territorium af, maar dat is niet gemakkelijk in een wijk waar alles gezien en gehoord wordt.

In de Confituurwijk blijkt ook nog een oude schoolvriendin, Sam, te wonen. Tussen hen ontwikkelt er zich een complexe liefde.

Bij momenten enorm grappig maar ook ontroerend. Je proeft het verdriet van Marie. Wanneer breekt ze? En hoe? 

Botsing van twee werelden: de dochter van een huisarts - die een toch wel gans andere opvoeding kreeg en de bewoners van de Confituurwijk.  Sociale armoede in het kwadraat. Andere waarden en normen. 

Zo juist en pakkend omschreven in dit verhaal. Zo herkenbaar Vlaams. Wil je iets meer weten over het ontstaan van de Vlaamse identiteit: lees Louis Paul Boon (zeker Het Geuzenboek). Wil je weten hoe het ondertussen zit met Vlaanderen. Lees dan zeker ook dit boek.

Verder ook een knappe schrijfstijl en opbouw van het verhaal. Stream of consciousness op z'n Vlaams. Virginia Woolf aan de E40.

Wat een debuut!  

----

Uitgegeven door de uitgeverij Van Oorschot.